Moja droga zawodowa to fuzja działań społecznych i kulturalnych. Od wielu lat współtworzę lokalne stowarzyszenie tutajteraz, gdzie organizuję oraz prowadzę wydarzenia artystyczne, edukacyjne i społeczne.
Jeszcze będąc studentką, wówczas Akademii Podlaskiej, zaangażowałam się w działalność Samorządu Studenckiego i współorganizowałam Jackonalia oraz koncerty i inne wydarzenia kulturalne. Przez wiele lat byłam jedną z organizatorek siedleckich koncertów niezależnych zespołów, na których grały kapele z niemal całego świata.
Jako edukatorka, swoje pierwsze kroki stawiałam w dziedzinie edukacji o prawach człowieka. Po kursie trenerskim Amnesty International, a potem również innych organizacji, wśród których wymienić warto Fundację Kobiecą eFKa czy Kampanię Przeciw Homofobii, organizowałam przeglądy filmów o prawach człowieka (Watch Docs współorganizowany z Helsińską Fundacją Praw Człowieka), spektakle międzykulturowe oraz warsztaty i spotkania. Nieustannie rozwijam swoje kompetencje trenerskie. Ostatnio ukończyłam, trwający ponad rok, kurs trenerki WenDo, czyli feministycznej metody treningu asertywności i samoobrony.
Kultura zaangażowana zawsze była mi bliska. Uważam, że artyści mogą wiele osiągnąć, jeśli chodzi o inicjowanie zmian społecznych i uwrażliwianie społeczeństwa. Zarówno w odniesieniu do spraw dotyczących ogromnych problemów, jak chociażby kryzys humanitarny czy dbanie o środowisko, jak i codziennego funkcjonowania w rodzinie.
Współuczestniczenie w zajęciach rękodzielniczych, wydarzeniach kulturalnych czy choćby granie w planszówki pomaga tworzyć i zacieśniać więzi międzyludzkie, uczy funkcjonowania w społeczeństwie i zwiększa poczucie zadowolenia. Czyli, krótko mówiąc, uszczęśliwia ludzi.
I to jest moje motto życiowe. Zmieniać świat na lepsze.
Zaczęłam, gdy byłam studentką i swój wolny czas spędzałam na działalności społecznej w Samorządzie Studenckim. I tak mam do dziś. Moja praca jest równocześnie moją pasją. Mimo wielu trudności (bo niestety życie to życie i czasem nie zawsze wychodzi tak jakbyśmy sobie życzyli) to wspaniałe robić to, co się kocha. Oprócz ulotnych wydarzeń, które pozostają w pamięci jestem również współautorką pierwszej siedleckiej gry planszowej „Miasteczko. Siedlce w XX-leciu międzywojennym” oraz dwóch gier regionalnych („W okolicy” i „VI wieków historii. Zbuczyn 1418-2018”), gry paragrafowej „To mogło wydarzyć się w Siedlcach”, książki interaktywnej dla dzieci „Wehikuł czasu”. Zajmowałam się wydawaniem książek o tematyce regionalnej oraz opracowywaniem wielu materiałów edukacyjnych np. „Nie tylko Aleksandra”.
Zachęcam by czas studiów przeznaczyć nie tylko na naukę tego, co jest w programie studiów. To dobry moment, aby zaangażować się w działalność społeczną oraz swój rozwój.